LAUREAT STATUETKI-PEREŁKI
ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ 2014
Profesor Tadeusz Gromada
Tadeusz
Gromada urodzony w Passaic-New Jersey-USA, syn górali Jana i Anieli z domu
Pudzisz, historyk dziejów najnowszych
i Polonii Amerykańskiej, działacz społeczny.
Doktorat z historii Europy Środkowo-Wschodniej
obronił w Fordham University w Nowym Jorku, pod kierownictwem Oskara
Haleckiego.
Od 1961 członek
Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce (Polish Institute of Arts &
Sciences of America - PIASA), w
latach 1971-1989 jego sekretarz generalny, od roku 1991 naczelny dyrektor,
a następnie w latach 2008-2011 prezes.
Jednocześnie, aż do
przejścia na emeryturę
wykładowca historii i studiów etnicznych/imigracyjnych na New
Jersey City University. Wiceprzewodniczący i członek zarządu
Fundacji Kościuszkowskiej w latach 1981-2009, prezes Polish American
Historical Association –PAHA w roku 1984 i latach 1996-1997.
Honorowy członek
Związku Podhalan w Polsce i w Ameryce.
Założyciel i współredaktor
kwartalnika “Tatrzański Orzeł” (Tatra Eagle).
Nagrody:
Medal im. Mieczysława
Haimana przyznany przez Polish American Historical Association – PAHA,
Odznaczenie “Zasłużony dla kultury
polskiej” od ministra kultury i sztuki- 1995 rok,
“Krzyż Komandorski Orderu Zasługi
RP” od Prezydenta RP 2000 rok.
Główne zainteresowanie
badawcze: stosunki polsko-słowackie, polska polityka
zagraniczna, dzieje polskiej emigracji, ludowa kultura podhalańska.
Autor wielu artykułów naukowych oraz
publikacji książkowych m.in.
“Essays on Poland’s Foreign
Policy 1918-1939”, “PIASA 50th
Anniversary 1942-1992”, “Tatra Highlander Folk
Culture in Poland and America”, etc.
Redaktor i wydawca
pośmiertnego dzieła Oskara
Haleckiego, “Jadwiga of Anjou and the Rise of East Central Europe”.
Profesor
Gromada utrzymywał kontakt z Profesorem Haleckim nawet po jego wycofaniu się z
życia publicznego po śmierci jego ukochanej żony Heleny (z
domu Szarłowskiej) w roku 1964, w czasie gdy był na emeryturze.
Był od tego czasu jego łącznikiem ze światem
zewnętrznym.
Prof.
Halecki w roku 1969 po raz pierwszy poinformował T. Gromadę, że pracuje nad monografią o królowej
Jadwidze “Jadwiga Andegaweńska i kształtowanie się Europy
Środkowo-Wschodniej” („Jadwiga of Anjou and the Rise of East Central
Europe”). Prof. Halecki miał nadzieje ukończyć monografię
przed 600 rocznicą urodzin
królowej w lutym 1974. Wyrażał poczucie winy i żalu, że
zaniedbywał królową Jadwigę w przeszłości, a teraz chciał nadrobić to
“zaniedbanie” i przyczynić się do aktywnej promocji beatyfikacji królowej
Jadwigi jako pierwszego kroku w
kierunku jej kanonizacji. W 1972r. prof.
Halecki ukończył manuskrypt i przekazał prof. Gromadzie
ręcznie napisane dzieło swojego życia.
Prof.
Gromada czuł się zaszczycony zaufaniem prof. Haleckiego, ale
jednocześnie obarczony wielką odpowiedzialnością. Prof.
Halecki oczekiwał, że T. Gromada
przepisze przekazany mu rękopis na maszynie, zredaguje go i przygotuje
do publikacji. Miał rację
gdy stwierdził w stoicki sposób, że „będzie to zapewne
publikacja pośmiertna” . Prof. O. Halecki umarł 17 września
1973, książka została wydana w 1991 r.
Niezwykle
trudno byłoby Oskarowi Haleckiemu wyobrazić sobie, że jego
monografia Jadwigi Andegaweńskiej, opublikowana pośmiertnie,
zostanie wręczona polskiemu
papieżowi w Watykanie , przez jego ucznia na uniwersytecie
Fordham, Tadeusza Gromadę. Jednak to właśnie miało
miejsce 24 marca 1993 roku. W tym dniu Tadeusz Gromada miał wielki
zaszczyt i szczęście jako
redaktor i wydawca książki przedstawić dzieło O. Haleckiego Jego Świątobliwości Janowi
Pawłowi II w czasie prywatnej audiencji. Jakżesz Halecki
mógłby wyobrazić sobie, że przed końcem XX wieku papież Polak dokona
kanonizacji królowej Jadwigi na krakowskich Błoniach, w obecności 1.2 miliona wiernych 8
czerwca 1997. Książka O. Haleckiego w języku angielskim, która
przyczyniła się do kanonizacji królowej Jadwigi została
przetłumaczona na język polski i wydana w związku
z jubileuszem roku 2000, na sześćsetną rocznicę
odnowienia Uniwersytetu Krakowskiego
ufundowanego przez Jadwigę. Właśnie JM Rektor
Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. Franciszek Ziejka zalecił by
książkę o Jadwidze
przetłumaczono na język polski.
|