|
Zmiana Zmiana jest jedną z tych kategorii, które usytuowane są w czasowo ujętej osnowie pojęciowego nośnika posiadając zarazem teleologiczny naddatek uwarunkowania gradientowej sprawczej mocy. Zmiana w potocznym ujęciu wiąże się zawsze z aktem porównawczym tego co było i tego co dopiero nastąpi chociaż niekiedy postrzeganym w odniesieniu do przeszłości całego procesu, którego ten akt dotyczy. Zmiana niekoniecznie zakłada oczekiwanie czegoś nowego i wielokrotnie może oznaczać także powrót w utarty schemat cyklicznej powtarzalności. Zmiana w politycznym wymiarze jest w dużej mierze oparta na iluzoryczności pojęciowego spinania ostrogami bezkształtu braku politycznej wizji. W tej dialektycznej spekulacji żargonu, tak w Polsce popularnego od czasu zmian pozoru stąpającego po krawędziach zaprzeczenia tego, do czego pojęcie zmiany tej politycznej powinno się odnosić i po Heidegerowsku plasując się w żlebie nicości pustosłowia, zmiana w sposób dialektycznie przewrotny pozostaje już tylko bezruchem stagnacji. Zmiany polityczne w Polsce to bardzo jaskrawy przykład surrealistycznej iluzorycznej i bardzo antynarodowej destrukcji. Tak było dotychczas i nie bardzo widać jakąkolwiek zmianę w tej materii zmiany. W kontekście ostatnich wydarzeń w Polsce garść refleksji. Bardzo znaczącym jest fakt, na pewno nie bez wpływu QJF, że Prezydent rozpoczyna swój urząd od pobytu w Katedrze Wawelskiej i zapewne na modlitwie przed ołtarzem z urną św. Jadwigi Królowej. Mimo że tak nieprzychylne św. Jadwidze Królowej środowisko dziennikarskie pominęło ten znaczący szczegół pobytu Prezydenta w Katedrze Wawelskiej nie można sobie wyobrazić aby Prezydent pochodzący z Krakowa mógł postąpić inaczej. Katedra Wawelska, miejsce spoczynku takich polskich Królów jak Łokietek czy Jagiełło jest tym miejscem skąd powinno wychodzić to co można by krótko ująć jako lekcja patriotyzmu. Każdy polityk, który pragnie służyć naszemu narodowi i naszej ojczyźnie nie może nie tylko lekceważyć tej tak ważnej dla naszego narodowego bytu lekcji patriotyzmu ale też ma obowiązek czerpać inspirację z osiągnięć tak nieprzeciętnych politycznych nauczycieli. Wizja polityczna każdego wielkiego polityka oparta jest na wzorze tych największych, którzy odcisnęli piętno swych politycznych decyzji w historii. Wystarczy spojrzeć na QJF, której dorobek to niejako zapis nie tylko czerpania z wzoru Jadwigowej mądrości politycznej ale także wielkiej miłości do naszej ukochanej Patronki jak też do Jej dzieła. Dla polskiego polityka to Jadwigowe kształtowanie właściwej postawy patriotycznej to swego rodzaju imperatyw kategoryczny. Miast dalszych wynurzeń typu politycznych uwag, kilka propozycji prezydenckich autorstwa kandydata na prezydenta prof. Z. Lesia. W moim programie prezydentura to bardzo odpowiedzialny i zaszczytny tytuł, który zobowiązuje do bardzo istotowego spojrzenia na sprawy wagi państwowej. W pierwszej kolejności jest to sprawa polityki zagranicznej, obronności kraju i szeroko rozumianego wypracowania oceny tak działalności gospodarczej jak też spraw kultury narodowej. Prezydent to człowiek posiadający bardzo jasną wizję tego czego chce osiągnąć i zdolny do tego aby w oparciu o wszystkie dostępne środki wizję polityczną realizować. Każda polityczna propozycja dotycząca areny międzynarodowych stosunków wypływać będzie tak z przyjętego wzorca Jadwigowej mądrości, historycznej świadomości politycznych uwarunkowań i bardzo szerokiej wiedzy filozoficzno-naukowej. Przy tego typu usytuowaniu politycznej aktywności dotyczącej propozycji zmian w polityce międzynarodowych stosunków wielkość Polski mierzona w kategoriach mocarstwowości będzie bez znaczenia. Mądrość polityczna to niejako źródło tego czym określa się światowe potęgi polityczne. W pierwszej kolejności duże zmiany w funkcjonowaniu konsulatów i ambasad są nieodzowne dla właściwego tworzenia obrazu Polski i co za tym idzie prestiżu i możliwości pozyskiwania rynków zbytu dla polskich produktów. Bardzo ważne jest wypracowanie bardzo jasnych kryteriów oceny tzw. działalności polonijnej. Udział ambasadora w jarmarcznych, para-polonijnych, o antypolskim wydźwięku, imprezach jest nie do przyjęcia. Bardzo ważne jest promowanie organizacji i instytucji prowadzących działalność na bardzo wysokim profesjonalnym poziomie takich jak QJF. Tylko działalność profesjonalna na bardzo wysokim poziomie byłaby podstawą do przyznawania wysokich odznaczeń państwowych. Stworzenie prezydenckiej elity (arystokracji politycznej) ludzi o bardzo wysokich profesjonalnych osiągnięciach mierzonych w skali międzynarodowych osiągnięć tak w dziedzinie nauki, techniki i kultury, to nieodzowny punkt sukcesu ale także gorących patriotów i ludzi dojrzałej wiary katolickiej. Bardzo ważnym aspektem programowych posunięć jest dowartościowanie takich regionów Polski jak Podkarpacie przez utworzenie prawdziwego uniwersytetu im. św. Jadwigi Królowej w Krośnie jak również instytutów naukowych, promujących głównie informatyczne kierunki badań. Ważne jest aby pozbyć się tak długo już w Polsce utrzymywanej okupacyjnej tradycji niszczącej wszystkie najbardziej twórcze inicjatywy. Warto by w tym miejscu przypomnieć o jednym ważnym punkcie – alternatywy nie ma. Musicie, musicie, musicie... (musimy) za łeb wziąć i strącić go w dół .... . Tylko zmiana wartościowania w nieomal każdym zakątku kulturotwórczego środowiska może spowodować to, że masy w Polsce zaczną odczuwać jakąkolwiek poprawę. Uganianie się po najbardziej przysłowiowo dechami zabitych dziurach w Polsce to nie troska o zmianę na lepsze a raczej powrót w koleiny komunistycznej propagandy miłosiernej władzy. W tym miejscu warto przytoczyć przykład św. Jadwigi Królowej. Bardzo dużo podróżowała po ziemiach Królestwa Polskiego jednakże to Ona narzucała wizję rozwoju i wspomagała najbardziej potrzebujących przeznaczając na to swoje prywatne dochody. Dzisiejsze pożałowania godne imitowanie zainteresowania się biedą prowincjonalnych polskich dziur to objaw lewicowania z powtórką. W Wiktorii bardzo świadomie tworzy się ideologiczny obraz zaprzeczenia jakiegokolwiek znaczeniowego sensu. Edukacja to nie tylko sieć szkół i rządowy program osiągnięć pozoru wartości. Wiktoria będzie stanem edukacji wtedy gdy standard życia edukowanej części społeczności będzie przewyższał i to znacznie tych innych mniej edukowanych. W sutuacji gdy najbardziej wykształceni ludzie będą zmuszani do życia w warunkach koszmaru obozu pracy znajdując się nieomal na granicy egzystencjalnego być to rządowe posunięcie jawi się już tylko jako kolejne przegięcie w stylu Wiktorii stolicy multimedialnego imperium.
|
|
Copyright the Queen Jadwiga Foundation Adres: The Queen Jadwiga Foundation |
