AKT I
Zamek w
Budzie.
Jadwiga, po
przybyciu z Wiednia nuci piosenki zaslyszane w Wiedniu. Muzyka wczesnego
sredniowiecza splata sie z wspolczesnymi wiedenskimi motywami. Nagle muzyka
cichnie, i daje sie slyszec spiew Bogurodzicy ktory jest slyszalny przez
otwarte okno. Piesn staje sie coraz glosniejsza i po chwili zanika. Jadwiga
podchwytuje melodie i zaczyna nucic. Powraca motyw Wiedenski. Jadwiga wesolo
plasajac powraca do zaslyszanego motywu Bogurodzicy.
Smierc Krola
Ludwika.
Jadwiga
zasmucona siedzi w swojej komnacie. Zalobne fanfary oglaszaja smierc Krola,
po chwili slychac wiwatujacy tlum i do komnaty wchodzi Matka Krolowej
oznajmiajac Jadwidze ze Jej siostra zostala ogloszona Krolem Wegier. Jadwiga
probuje protestowac gdyz krolestwo wegier mialo jej byc powierzone zgodnie z
wola zmarlego krola. Po chwili zrezygnowana zaczyna swa skarge przeciwko
zdradzie wegierskich panow.
Jadwiga w
komnacie po wiesci o tym ze ma zostac krolowa Polski zaczyna niespokojnie
poszukiwac polskich korzeni. Wspomina babke, Elzbiete Lokietkowna i zaczyna
spiewac kilka polskich melodii zaslyszanych od babki. Motyw niepokoju
wprowadza urywek piesni trubadura o barbarzynskich zwyczajach mieszkancow
polnocnej Litwy.
AKT II
Home
|
